Μεσίστια κυμάτιζε η σημαία στην Ακρόπολη την ημέρα της κηδείας του Λάκη Σάντα

Η δικαίωση του αγωνιστή

Αλεξάνδρα Σάντα*, Γεωργία Σάντα**
Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του ήρωα της Ακρόπολης Λάκη Σάντα, οι κόρες του, Αλεξάνδρα και Γεωργία, επισημαίνουν μέσω της «Εφ.Συν.» πως ελάχιστη αναγνώριση για εκείνον και τους αγώνες της γενιάς του αποτελεί η απόδοση των γερμανικών οφειλών στη χώρα μας.

Με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του ήρωα της Ακρόπολης Λάκη Σάντα, οι κόρες του, Αλεξάνδρα και Γεωργία, επισημαίνουν μέσω της «Εφ.Συν.» πως ελάχιστη αναγνώριση για εκείνον και τους αγώνες της γενιάς του αποτελεί η απόδοση των γερμανικών οφειλών στη χώρα μας

Στις 30 Απριλίου 2011 έφυγε για το μεγάλο του ταξίδι ανεπιστρεπτί ο Απόστολος Φ. Σάντας. Εχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια από τότε. Δεν τον ξεχνάμε όμως ποτέ. Ανθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης. Κυρίως πραγματικά ιδεολόγος, ανιδιοτελής και γενναιόδωρος. Μέσα σ’ αυτά τα 10 χρόνια έχουν συμβεί πάρα πολλά. Δικαίωση για τους αγώνες που είχαν διεξαχθεί από μια ολόκληρη γενιά –τη γενιά του ’40– ήρθε μέσα σ’ αυτά; Μπορούμε με μια συστολή να πούμε όχι, δυστυχώς όχι.

Τελικά, αυτοί οι δύο μήνες, ο Απρίλιος και ο Μάιος, που προμηνύουν την άνοιξη, δηλαδή την αναγέννηση της φύσης, έχουν σημαδέψει την αγαπημένη μας χώρα, την Ελλάδα. Το καλό με το κακό. Το λέμε αυτό, γιατί συνέβησαν πάρα πολύ σοβαρά γεγονότα τους μήνες αυτούς. Στις 6 Απριλίου 1941, πάτησαν το πόδι τους οι Γερμανοί κατακτητές σε ελληνικό έδαφος, βοηθώντας τον ιταλικό φασιστικό στρατό στην επίθεσή του από τις 28 Οκτωβρίου 1940, όπου δεν μπόρεσε να κάμψει την αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτών μέχρι εκείνη την ημέρα…

Στις 27 Απριλίου 1941, έμπαιναν πια οι Γερμανοί στην ερημωμένη από ανθρώπους Αθήνα ως κατακτητές και την ίδια ημέρα τοποθέτησαν με επισημότητα το σύμβολο του νεοαφιχθέντος ναζισμού –τη σημαία με τη σβάστικα– επάνω και δίπλα στο μεγαλούργημα της τέχνης των προγόνων μας την Ακρόπολη. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε.

Στις 20 Μαΐου ξεκινά η σθεναρή και απίστευτη Μάχη της Κρήτης, η οποία κρατάει 10 ολόκληρες ημέρες και το βράδυ της 29ης Μαΐου ηττάται ο κρητικός ελληνικός πληθυσμός που αντιστεκόταν. Ετσι, τα δύο 19χρονα παιδιά τότε, ο Απόστολος Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος, στις 30 προς 31 Μαΐου 1941 υποστέλλουν αυτήν ακριβώς την πολεμική σημαία των ναζιστών από τον ιερό βράχο, με τον Παρθενώνα να τους χαμογελά.

Ο πατέρας μας έφυγε λίγους μήνες πριν κλείσει τα 90 του χρόνια. Εάν παρατηρήσετε, δε, όσοι έχετε ανθρώπους (παππούδες αλλά και γιαγιάδες) που συμμετείχαν τότε στους αγώνες ενάντια στους κατακτητές, όλοι φθάνουν σε ηλικίες πάνω από 90 ετών πριν φύγουν, διότι είναι σαν να έχουν πεισμώσει και να περιμένουν τη δικαίωση των αγώνων τους που ποτέ δεν ήρθε από την επίσημη Πολιτεία όπως τους έπρεπε.

Η ιστορική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων έγινε και αυτή στις 17 Απριλίου του 2019, με την πλειοψηφία του Ελληνικού Κοινοβουλίου να συμφωνεί να σταλεί Ρηματική Διακοίνωση στη γερμανική κυβέρνηση για τις οφειλές τους από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη χώρα μας. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε… Οι Γερμανοί απάντησαν ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο θέμα! Φυσικά και υπάρχει! Οι ελληνικές αξιώσεις παραμένουν νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες!

Ως κόρες του Λάκη Σάντα, πιστεύουμε ότι μέχρι να γίνει πραγματικότητα να ξεχρεώσουν το θέμα των οφειλών τους προς την Ελλάδα οι Γερμανοί, ούτε ο πατέρας μας αλλά ούτε και εμείς θα ησυχάσουμε – και μάλιστα θα το μεταφέρουμε όπως ήδη έχουμε κάνει στα παιδιά μας, ώστε να μη σταματήσει ποτέ ο αγώνας για δικαίωση.

Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία,

*Αλεξάνδρα Σάντα, μέλος της Γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
**Γεωργία Σάντα, μέλος του Συντονιστικού του ΕΣΔΟΓΕ

Κόρες του Απόστολου Σάντα