Των: Αριστομένη Συγγελάκη και Βασίλη Ασημακόπουλου

Ο Δαμιανός Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Φλώρινα την 1η Ιουλίου του 1937 και πέθανε στην Αθήνα στις 5 Νοεμβρίου 2020. Εκπαιδευτικός με καλές σπουδές στην Ελλάδα και τη Δυτική Γερμανία και συγγραφέας και πλούσιο έργο. Αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ στη γενέθλια περίοδό του. Συνοδοιπόρος του Μανώλη Γλέζου, ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και μαχητής στην πρώτη γραμμή του αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση έως την τελευταία μέρα. Σημαντικός διανοούμενος και αγωνιστής, αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για την Πατρίδα, την Ελευθερία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, χωρίς ποτέ να φοβηθεί κανέναν και να λογαριάσει τίποτα. Πείσμων και ανυποχώρητος στις απόψεις του αλλά τρυφερός, γλυκός και γενναιόδωρος. Αγνός ιδεολόγος, απαρνήθηκε αξιώματα και υλικά οφέλη για να μείνει πιστός στις αρχές και τις ιδέες του. Πνευματικά αυτόνομος, ηθικά ακέραιος, αγωνιστικά ακατάβλητος. Σπάνιος φίλος και τρυφερός άνθρωπος.

 

Τι να πρωτογράψεις για τον Δάμωνα… Τον 83χρονο νέο που έσφυζε από ζωή, μαχητικότητα, δημιουργικότητα και έφυγε αναπάντεχα από κοντά μας στις αρχές του Νοεμβρίου του 2020.Τραγική ειρωνεία: ο αγαπητός σε ευρύτερο κύκλο ανθρώπων Δαμιανός έφυγε εν μέσω καραντίνας και στερήθηκαν του τελευταίου αποχαιρετισμού οι εκατοντάδες φίλοι και συναγωνιστές του. Αλλά, τουλάχιστον, έφυγε χωρίς να ταλαιπωρηθεί. Και έχοντας προλάβει να πραγματοποιήσει, μία ακόμη ορειβατική – φυσιολατρικήανάβαση στον αγαπημένο του Παρνασσό.

Ο Δαμιανός φαινόταν ότι είχε ανακαλύψει το ελιξίριο της ζωής. Έδειχνε τουλάχιστον είκοσι χρόνια μικρότερος από την ηλικία του και είχε αντοχή μεγαλύτερη πολλών νέων. Ορειβάτης από τους λίγους, είχε διασχίσει όλες τις κορυφογραμμές της Ελλάδας και αρκετές του εξωτερικού. Αυθεντικός φυσιολάτρης, αγαπούσε τη ζωή στη φύση και την ομορφιά του τοπίου και συχνά επισκεπτόταν το εξοχικό τους σπιτάκι στον Παρνασσό, στην τοποθεσία Καλάνια, σε υψόμετρο 1250, καλώντας φίλους για συζήτηση και ξεκούραση στη φύση. Εκεί μαζί με την Αγάπη είχαν φιλοξενήσει πολλούς και σημαντικούς, μεταξύ των οποίων τον Μανώλη Γλέζο και την αγαπημένη του Τζώρτζια, το ιστορικό στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Κατερίνη και τη αντιδικτατορική αγωνίστρια Ζωή Ξενάκη, τον Λουκά Αξελό με την σύζυγό του Δάφνη, πολλούς Κούρδους και Γερμανούς συναγωνιστές. Ασκητικός, λιτοδίαιτος, επικέντρωνε πάντα στα ουσιώδη ζητήματα. Άνθρωπος με περίσσευμα καρδιάς, που ήξερε να αγαπά τους ανθρώπους. Μαχητής των ιδεών και συγγραφέας βιβλίων, με ρυθμό που έγινε ιλιγγιώδης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής του. Δεν απέφευγε τις συγκρούσεις – το αντίθετο – αλλά απέφευγε τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Αγαπούσε και πίστευε στους νέους αλλά όχι άνευ όρων…

Ο Δαμιανός Βασιλειάδης ήταν Μακεδόνας από τη Φλώρινα με καταγωγή από τον Πόντο, γενέθλιο τόπο του πατέρα του Χαράλαμπου Βασιλειάδη.Ήταν πολύ υπερήφανος για την καταγωγή του, κάτι που ίσως εξηγεί τη μεγάλη του αγάπη για την Πατρίδα. Φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της γενέτειράς του Φλώρινας και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, στο Μόναχο, σπουδάζοντας Παιδαγωγικά, Ψυχολογία και Γερμανική Φιλολογία. Εκεί τον βρήκε η Δικτατορία. Ο Δαμιανός δεν έμεινε απαθής αλλά έλαβε ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα μαζί με άλλους Έλληνες μετανάστες, κυρίως εργάτες. Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου εξήγγειλε την ίδρυση του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ), τον Φεβρουάριο του 1968, ο Δαμιανός ήταν από τους πρώτους που εντάχθηκαν στις γραμμές του.

Υπήρξε εξαιρετικά δραστήριος, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά, την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα, αναδεικνυόμενος σε Γραμματέα των Οργανώσεων του ΠΑΚ Δυτικής Γερμανίας και ένα από τα κεντρικά στελέχη του ΠΑΚ ευρύτερα. Σημειώνουμε ότι το ΠΑΚ Δυτικής Γερμανίας είχε αναδειχθεί στη πιο μαζική αντιδικτατορική πολιτική κίνηση της χώρας με εξήντα τρεις οργανώσεις. Μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων είχε την ευθύνη για τη διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων της οργάνωσης σε παγγερμανικό επίπεδο, με τη συμμετοχή και του Μίμη Λιβιεράτου, οι εισηγήσεις του οποίου από εκείνα τα σεμινάρια θα κυκλοφορήσουν σε μπροσούρα στη Μεταπολίτευση στις οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ με το τίτλο «Περί Σοσιαλισμού». Ο Δαμιανός ήταν επίσης μέλος του SPD, όπως και άλλα δραστήρια μέλη του ΠΑΚ τότε. Με την ιδιότητα του υπευθύνου του Κέντρου Μελετών και Διαφώτισης (ΚΕΜΕΔΙΑ) του ΠΑΚ μετείχε στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ στο Βίντερτουρ της Ελβετίας,στις 27-28 Ιουλίου 1974, τον γενέθλιο τόπο του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για την ιστορική συνεδρίαση στην οποία το ΠΑΚαποφάσισε την ίδρυση σοσιαλιστικού πολιτικού φορέα στην Ελλάδα. Για την συνεδρίαση αυτή ο Δαμιανός είχε γράψει ένα πολύ ενδιαφέρον, βιωματικό και πολιτικό, άρθρο στο 48ο τεύχος των Τετραδίων το 2003, με βάση τις σημειώσεις που είχε κρατήσει. Στο ίδιο τεύχος ο Δαμιανός παραθέτει απομαγνητοφωνημένη την ανέκδοτη μέχρι τότε ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο Παγγερμανικό Σεμινάριο των Φίλων του ΠΑΚ στις 23-26 Μαΐου 1974 στο Ντάρμστατ της Δυτικής Γερμανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την πολύμορφη αντιδικτατορική του δράση η Χούντα του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια.

Το καλοκαίρι του 1974 ο Δαμιανός Βασιλειάδης επέστρεψε στην Ελλάδα με αποστολή να κάνει τις πρώτες επαφές και να προετοιμάσει την επιστροφή της ηγεσίας του ΠΑΚ. Συμμετείχε πολύ ενεργά στις συζητήσεις στην Αθήνα, που οδήγησαν στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Ως ψυχή του ΚΕΜΕΔΙΑ είχε συμβολή στις θέσεις που οδήγησαν στην ιδρυτική διακήρυξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, την περίφημη 3η του Σεπτέμβρη. Τον Μάρτιο του 1977, μετά από μία διετία έντονης εσωκομματικής πάλης, ο Βασιλειάδης θα παραιτηθεί από το ΠΑΣΟΚ καταθέτοντας τη διαφωνία του, η οποία εστίαζε κυρίως στο ζήτημα της έλλειψης δημοκρατίας στο κόμμα, αλλά όχι μόνο. Ο Δαμιανός Βασιλειάδης ήταν από τους πιο σκληρούς επικριτές του Ανδρέα Παπανδρέου αν και του αναγνώριζε κορυφαίες αναλυτικές και εκλαϊκευτικές δυνατότητες, στρατηγικό νου και ικανότητες τακτικής. Τον θεωρούσε, ωστόσο, τον βασικό υπεύθυνο των μετέπειτα αρνητικών εξελίξεων για το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα.

Μετά την παραίτησή του από το ΠΑΣΟΚ θα ακολουθήσει αυτόνομη πορεία, όντας διαρκώς ενεργός στα πολιτικά πράγματα. Θα συμπορευτεί με τον Μανώλη Γλέζο αρχικά στο σχήμα «Άμεση Δημοκρατία», στα τέλη της δεκαετίας του 1980, και από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μέχρι το θάνατό του, μετέχει πολύ ενεργά στο κίνημα διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, ως ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου. Ο Δαμιανός συμμετείχε σε όλα τα Συνέδρια και σχεδόν όλες τις δράσεις του Εθνικού Συμβουλίου με πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν υπεύθυνος Γερμανίας του Εθνικού Συμβουλίου επί εικοσιένα συναπτά έτη και έχει σπουδαία συμβολή στη συνολική ανάδειξη του ζητήματος αλλά, ιδίως, στην ανάπτυξη κινήματος διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών εντός της Γερμανίας. Οργάνωσε περιοδείες του Μανώλη Γλέζου στη Γερμανία (1995, 2003, 2005, 2015) όπως και άλλων στελεχών του Εθνικού Συμβουλίου. Όργωσε, χωρίς υπερβολή, την επικράτεια της Ο.Δ.Γ. αξιοποιώντας και τις γνωριμίες που είχε από την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα αλλά και τις επαφές του με στελέχη της ελληνικής ομογένειας εκεί. Συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του πρώτου συνεδρίου του Δικτύου του Εθνικού Συμβουλίου στη Γερμανία, το 2001 στο Ντάρμστατ. Μέσα σε λίγα χρόνια ένα αξιοπρόσεκτο δίκτυο Γερμανών και Ελλήνων δημιουργήθηκε στη Γερμανία στηρίζοντας και μετέχοντας του κοινού μας αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!

Ο Δαμιανός οργάνωσε αποστολές Γερμανών δημοκρατών σε μαρτυρικούς τόπους στην Ελλάδα, όπως αυτής του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) το 2008, με τη συμμετοχή νέων Γερμανών δημοκρατών  – αντιφασιστών και επικεφαλής την τότε Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο και μετέπειτα Συμπρόεδρο Gesine Lötzsch, με την οποία ο Δαμιανός διατήρησε ισχυρούς δεσμούς. Την επόμενη χρονιά ο Δαμιανός, προσκεκλημένος από τους Συμπροέδρους του Die Linke Δρ. Gregor Gyzi και Oscar Lafontaine στο Βερολίνο, παραβρέθηκε σε εκδήλωση για τα θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού στην Bundestag (27.1.2009) και μίλησε μαζί με τον Oscar Lafontaine και την Gesine Lötzsch σε ανοιχτή εκδήλωση του κόμματος ενώπιον τετρακοσίων περίπου ανθρώπων. Σημαντική διαχρονικά στον κοινό μας αγώνα για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών είναι η συμβολή της ομάδας AK Distomo, από το Αμβούργο, με την οποία το Εθνικό Συμβούλιο, με πρωτεργάτη τον Δαμιανό, συμπορεύτηκε και συνεχίζει να συμπορεύεται περισσότερα από είκοσι χρόνια. Ομάδες ιστορικών (Angreifbare Traditionspflege), συνδικαλιστών και άλλες συλλογικότητες δημοκρατών – αντιφασιστών έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα πολλές φορές μετά από πρόσκληση ή σε συνεννόηση με τον Δαμιανό.  Μεταξύ αυτών, με τους οποίους ο Δαμιανός διατήρησε έως το τέλος μία στενή σχέση ήταν ο σημαντικότερος, ίσως, μελετητής των εγκλημάτων του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα Δρ. Martin Seckendorf, ο Καθηγητής Νομικής Norman Paech, η βουλευτής του Die Linke Ulla Jelpke και πολλοί ακόμη, ενώ πάντα στο πλευρό του, υπέρμαχοι της διεκδίκησης των Γερμανικών Αποζημιώσεων ήταν ο Λάμπρος Σαββίδης, κάτοικος Βερολίνου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και υποψήφιος βουλευτής του Die Linke και η σύζυγος του τελευταίου Tessa Hoffman, ιστορικός, που έχει γράψει για τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων. Ο Δαμιανός συνεργάστηκε με δεκάδες Έλληνες και Γερμανούς για την προώθηση των στόχων του Εθνικού Συμβουλίου. Μύχιος πόθος του τα τελευταία χρόνια ήταν η πραγματοποίηση Συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου στη Γερμανία, μετά από το Συνέδριο στο Ντάρμσταντ το 2001.

Ο Δαμιανός Βασιλειάδης ήταν από τους πρώτους στις επιτροπές ελληνοκουρδικής φιλίας εκφράζοντας την αλληλεγγύη του στον κουρδικό λαό. Ενδεικτικό της αλληλεγγύης που έδειχνε στους διωκόμενους είναι το γεγονός ότι το 1971 ήταν ίσως ο πρώτος Έλληνας φοιτητής ο οποίος συμμετείχε σε απεργία πείνας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, μαζί με αριστερούς Τούρκους φοιτητές, ενάντια σε στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία.

Ο Δαμιανός υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Ποντιακής Λέσχης Μονάχου στη Γερμανία και Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών «Αλέξανδρος Υψηλάντης» στην Ελλάδα αγωνιζόμενος για την αναγνώριση της Γενοκτονίας όλων των Ελλήνων, ακόμη και της Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για αρκετά χρόνια μετείχε στο ΔΗΚΚΙ. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Δαμιανός συμμετείχε (ως Αντιπρόεδρος) στο Κέντρο Έρευνας και Πολιτικού Προβληματισμού μαζί με τον Λουκά Αξελό, τον Γιώργο Παπαγιαννόπουλο, κ.α. Στη συνέχεια, στην περίοδο της κινητοποίησης εναντίον του σχεδίου Ανάν συμμετείχε στην Πρωτοβουλία Εθνικής Αυτοδιάθεσης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μαζί με τον Λουκά Αξελό, τη Σία Φωτιάδου κ.α. Η Πρωτοβουλία αυτή μετεξελίχθηκε στη συνέχεια στον «Σύνδεσμο Πολιτών Ρήγας», που θα ενταχθεί ως συνιστώσα στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να ακολουθήσει ο Δαμιανός.

Και οι δύο που συνυπογράφουμε το κείμενο αυτό είχαμε την τύχη και την χαρά να συνεργαστούμε επί σειρά ετών με τον Δαμιανό στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, στον αντιμνημονιακό αγώνα, σε πρωτοβουλίες υποστήριξης των εθνικών μας δικαίων. Χαραγμένη στη μνήμη μας είναι η εκδήλωση που οργανώσαμε από κοινού ο Νέος Αγωνιστής και η Επιτροπή ΠΑΚ, τον Μάρτιο του 2009 στο Δημαρχείο της Καισαριανής, με θέμα το ΠΑΚ και την επικαιρότητα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Στην εκδήλωση αυτή ο Δαμιανός είχε εκθέσει ένα μέρος του πλούσιου και σπάνιου αρχείου του με υλικό του ΠΑΚ. Ήξερε καλά ο Δαμιανός ότι ένας νόμος των γραφειοκρατιών, ειδικά εκείνων που αισθάνονται αδύναμες, μέσα στην παροντική παντοδυναμία τους, είναι να σβήνουν τη μνήμη, το αρχείο, το παρελθόν ή να αδιαφορούν γι’ αυτό – και αντιστεκόταν στη λήθη με όλες του τις δυνάμεις. Την επόμενη χρονιά, το Φθινόπωρο του 2010, ο Δαμιανός συμμετείχε εξαιρετικά δραστήρια στο εγχείρημα των αυτοδιοικητικών εκλογών «Αττική Συνεργασία-Όχι στο Μνημόνιο» με επικεφαλής τον Αλέξη Μητρόπουλο. Την πρώτη αντιμνημονιακή περίοδο συμμετείχε έντονα στο κίνημα, τις Πλατείες. Εγγύτερα στην τάση-άποψη του Μίκη Θεοδωράκη, δεν θα ακολουθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μετά το 2012.

Αργότερα, ο Δαμιανός συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών και την πρωτοβουλία για Δημοψήφισμα. Όλη εκείνη την περίοδο ο Δαμιανός κυριολεκτικά υπέφερε και αγωνιζόταν να την αποτρέψει καθώς την θεωρούσε χειρότερη του Μνημονίου, εκτιμώντας ότι θα προκαλούσε μη αντιστρέψιμη βλάβη στην Πατρίδα μας. Συνήθιζε να λέει το εξής χαρακτηριστικό: «και πέτρες αν χρειαστεί θα φάω αρκεί να μην παραχωρήσουμε τα εθνικά μας δίκαια». Το 2019 συνελήφθη και κρατήθηκε για μερικές ώρες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής μαζί με 5-6 άλλους συντρόφους του (μεταξύ αυτών και τον συναγωνιστή του από την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα Γιώργο Παπαγιαννόπουλο), επειδή σχεδίαζαν να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά αναρτώντας ένα πανό με το αίτημα του Δημοψηφίσματος απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής, την ώρα που εντός του πραγματοποιούνταν μια φιλοκυβερνητική εκδήλωση, τότε, της λεγόμενης «Γέφυρας». Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με την παράταξη «Αθήνα για την Ελλάδα» με επικεφαλής τον Γιώργο Καραμπελιά.

Ο Δαμιανός ήταν συγκρουσιακός και επίμονος στις απόψεις του, δεν έκανε πίσω. Είχε όμως ανθρώπινη τρυφερότητα και γλυκύτητα, που τον έκανε αγαπητό σε ευρύτερα στρώματα ανθρώπων. Ήταν αγνός ιδεολόγος, σταθερά επικριτικός και ασυμβίβαστος έναντι της εξουσίας, ποτέ δεν επωφελήθηκε των προνομίων της ενώ θα μπορούσε.

Ο Δαμιανός μας τίμησε με τη φιλία του και πίστευε σε μας. Ακόμα και όταν διαφωνούσαμε (καθόλου σπάνιο) οι τόνοι δεν ανέβαιναν γιατί υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση και εμπιστοσύνη. Και, τελικά, βρίσκαμε, σχεδόν πάντα, έναν τρόπο σύγκλισης στα πιο σημαντικά καθώς αναγνωρίζαμε την ευγένεια της ψυχής του, την εντιμότητα των προθέσεών του και την άδολη αγωνία του για την Πατρίδα, το Λαό και τη Δημοκρατία.

 

Ο συγγραφέας Δαμιανός Βασιλειάδης

Ο Δαμιανός Βασιλειάδης εκτός από πολιτικός ακτιβιστής και ορειβάτης, υπήρξε και συγγραφέας πολλών βιβλίων. Πολιτικών, θεωρητικών, ιστορικών. Μπορούσες να τον συναντήσεις στις εκδόσεις «Στοχαστής», στο «Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο», στις εκδόσεις «Γόρδιος». Το βιβλίο του «ο Μύθος του Ανδρέα» με πρόλογο του Μίκη Θεοδωράκη (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2007) είναι πολύ χρήσιμο καθώς διασώζει πρωτογενές υλικό, αλλά και πολιτικό κλίμα-ατμόσφαιρα της περιόδου ΠΑΚ-ΠΑΣΟΚ για όποιον/α ενδιαφέρεται να μελετήσει αυτή την περίοδο και το συγκεκριμένο χώρο. Ο ίδιος αναγνώριζε ως πολιτική-πνευματική του καταγωγή το ρεύμα του εκπαιδευτικού δημοτικισμού, ενώ αξιολογούσε ως ιδανική μορφή αγωνιστή και διανοούμενου τον Σάκη Καράγιωργα.

Στα βιβλία και τα άρθρα του ασχολήθηκε με την ιστορία και την πολιτική αποτίμηση του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, με την ανάλυση της διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη, με τον Ελληνισμό στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης, με τα εθνικά θέματα, με θεωρητικά ζητήματα για τη Δημοκρατία, την Αριστερά και το Δημοκρατικό Σοσιαλισμό, με το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, με το δημόσιο χρέος (μεταφράζοντας μέρος έργου του EricToussaint)

Έχει συγγράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων μεταξύ των οποίων και τα εξής:

Α. Συγγραφή:

  • Η κατάρα της μεταπολίτευσης και οι προοπτικές διεξόδου. Γόρδιος, Αθήνα 2021.
  • Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Το Δίκτυο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα στην Γερμανία. Γόρδιος, Αθήνα 2015.
  • Η κοσμοθεωρητική βάση της 3ης του Σεπτέμβρη. Γόρδιος, Αθήνα 2015.
  • Πανεθνικό – παλλαϊκό κίνημα. Βασικές ιδεολογικές και οργανωτικές αρχές ενός πατριωτικού πολιτικού κινήματος. Γόρδιος, Αθήνα 2014.
  • Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ή αποκεντρωτισμός; Αυταρχική συγκεντρωτική ή δημοκρατική αποκεντρωτική εξουσία; Γόρδιος, Αθήνα 2014.
  • Παγκοσμιοποίηση, νέα τάξη, ελληνισμός. Στοχαστής, Αθήνα 2012.
  • Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της αριστεράς. ΚΨΜ, Αθήνα 2011.
  • Δημοκρατικός σοσιαλισμός. Το όραμα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή του στην πράξη. Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2008.
  • Ο μύθος του Ανδρέα. Οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη. Εναλλακτικές Εκδόσεις, Αθήνα 2007.
  • ΠΑΚ – ΠΑΣΟΚ. Μύθος και πραγματικότητα. Εκδόσεις Διάλογος, Αθήνα 1977.
  • Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή Τρίτος Δρόμος. Εκδόσεις Καρανάση, Αθήνα 1974.

Επιμέλεια

Χαράλαμπος Βασιλειάδης. Ο Λάμπον α σο Καρς. Η Οδύσσεια ενός Ποντίου από τον Καύκασο. Επιμέλεια: Δαμιανός Χ. Βασιλειάδης, Στοχαστής, Αθήνα 2013.

Μετάφραση

Μανώλης Γλέζος και συν. Η Μαύρη Βίβλος της Κατοχής. Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, Αθήνα 2006 (Μετάφραση στα Γερμανικά).

EricToussaint. Το δημόσιο χρέος. Η ιστορία του και η σημασία του στη σημερινή κρίση. RedMarks, Αθήνα 2017.

Αντί επιλόγου

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, συναγωνιστής του Δαμιανού από την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα αναφέρει ότι «ο τόπος δημιουργεί ταυτότητα». Οι τόποι του Δαμιανού Βασιλειάδη ήταν ο Πόντος, η Μακεδονία, η αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους λαούς – έθνη, οι κορυφές των βουνών, οι πολιτικές κινήσεις που συμμετείχε, τα γραπτά και τα βιβλία του, ο αγώνας και η αγωνία του για μια πατρίδα ελεύθερη και ανεξάρτητη, για μια κοινωνία δίκαιη και δημοκρατική. Ο πατριωτισμός, η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη συγκροτούσαν την ταυτότητα του Δαμιανού Βασιλειάδη. Ήταν οι δικοί του αξιακοί τόποι. Σ’ αυτούς συναντήθηκε με τους συναγωνιστές του.

Ο Δαμιανός είχε διανοητική ιθαγένεια και αυτονομία. Ήταν ανθρώπινος, ανιδιοτελής, γενναίος. Είχε χαρακτήρα, σύμφωνα με το σχήμα του αγαπημένου του Αλέξανδρου Δελμούζου, και ήθος αδαμάντινο.

Είμαστε ευτυχισμένοι που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να συνδεθούμε μαζί του με ισχυρούς ανθρώπινους και συντροφικούς δεσμούς. Θα κρατήσουμε ως πολύτιμο φυλακτό όσα ζήσαμε και μοιραστήκαμε, τις κοινές μας αρχές και αξίες, τους κοινούς μας αγώνες. Θα συνεχίσουμε με δύναμη τον αγώνα για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών και την υπεράσπιση των δικαίων της Πατρίδας και του Λαού μας. Και όποτε απολαμβάνουμε το θεσπέσιο άρωμα ενός αγριολούλουδου από τα βουνά της πατρίδας μας, που τόσο καλά γνώριζε και αγαπούσε, θα τον φέρνουμε στη μνήμη μας…

Ελπίζουμε η αχώριστη σύντροφος της ζωής του Αγάπη, οι πολυαγαπημένες κόρες του Μάρθα και Αναστασία και η μικρή του εγγονή Ασημίνα, κόρη της Μάρθας, να βαδίσουν στα χνάρια του. Και η φιλοπατρία, η αγωνιστικότητα, η καλοσύνη, το δημοκρατικό ήθος και η εντιμότητά του να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για τις νεότερες γενιές.