Της Πέπης Ρηγοπούλου
Ανησυχίες εκφράζει σε συνέντευξή του (https://www.real.gr/koinonia/arthro/dieuthyntis_tou_mnimes_apo_tin_katoxi_stin_ellada_to_programma_tha_eprepe_na_to_xrimatodotei_eksoloklirou_h_germania-783547/) ο υπεύθυνος του προγράμματος MOG (Memories of Occupation in Greece/Μνήμες Ελληνικής Κατοχής) κ. Αποστολόπουλος, που περιμένει, όπως λέει, σαν τον μυθικό Αιγέα τα λευκά πανιά για τη νίκη του Θησέα εναντίον του Μινώταυρου, για το αν και πότε θα του χορηγηθεί άδεια από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας (να παίζει άραγε εδώ τον ρόλο του τέρατος;) για να διδάξει τα ελληνόπουλα στη Μέση Εκπαίδευση για το τι συνέβη στον τόπο τους στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής.
Ωστόσο, σε παλαιότερη σχετική συζήτηση στη Βουλή, η υφυπουργός Παιδείας διευκρίνιζε ότι δεν υπάρχει αίτημα σχετικό από τους υπεύθυνους του προγράμματος, ενώ τόνιζε ότι η Ιστορία αυτή διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία και εμπλουτίζεται συνεχώς με νέο επιστημονικό υλικό. (https://www.efsyn.gr/politiki/boyli/296616_sobara-erotimata-gia-programma-mog-xekathari-i-yfypoyrgos-paideias)
Δεν θα επιμείνω εδώ στα όσα έχουν ήδη καταγγελθεί από το ΕΣΔΟΓΕ και άλλους σχετικά με το πώς πρωτοεμφανίστηκε στο πρόγραμμα το ζήτημα του λιμού στην Κατοχή, που, πριν αποσυρθεί μετά τις διαμαρτυρίες, ξεκινούσε με την άποψη του Γκέμπελες που κατηγορούσε για το δράμα των Ελλήνων τον αγγλικό αποκλεισμό. Και δεν θα σκεφτώ ότι ο αποκλεισμός αυτός δεν εμπόδισε τα στρατεύματα Κατοχής να περνάνε μια χαρά στον ρημαγμένο τόπο μας.
Θα πω μόνο ότι το πρόγραμμα αυτό, χρηματοδοτούμενο από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αποτελεί φαίνεται μέρος μιας ευρύτερης γερμανικής προσπάθειας να ξαναγραφτεί «διορθωμένη» η Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου, εξισώνοντας θύτες και θύματα, κατασκευάζοντας μια «κοινή κουλτούρα μνήμης». Προωθούμενο υπό τη μορφή «σεναρίων», χρησιμοποιεί την προφορική ιστορία με τρόπο που την αδικεί. Ενώ η προσπάθεια εισόδου στη Μέση Εκπαίδευση συνοδεύεται από την υποτίμηση των ιστορικών σπουδών στη χώρα μας, όπως συστηματικά υποτιμήθηκε από τα γερμανικά Μέσα και κόμματα από το 2010 όχι μόνο η οικονομία, αλλά και η Ιστορία και ο Πολιτισμός της χώρας, όταν ετοιμαζόταν η παγίδευσή της στα Μνημόνια, αναγνωρίζοντας κατόπιν εορτής ότι της «ζήτησαν πολλά».
Ισως αν τα μαθήματα Ιστορίας είναι καημός του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών και των συνεργατών του προγράμματος, και εφόσον το πρόγραμμα, όπως λέει ο υπεύθυνος καθηγητής, δεν έχει εγκριθεί παρά μόνο από ένα γερμανικό κρατίδιο και δεν έχει εισαχθεί σε κανένα γερμανικό σχολείο, ίσως θα πρέπει να προσανατολιστούν σε άλλη ομάδα: τους δημοσιογράφους του «Focus», της «Bild» και άλλων ανάλογων εντύπων, που δεν έχουν πάψει να συκοφαντούν και να διαστρέφουν το παρελθόν και το παρόν της χώρας μας. Προτείνω μάλιστα να συμπληρώσουν τη νέα πλατφόρμα με πρόλογο λόγια της Λέλας Καραγιάννη ή του Αρη Βελουχιώτη και με μια σειρά ταινιών. Οπως το «Ξυπόλυτο τάγμα» του Γκρεγκ Τάλας, το «Ρώμη ανοχύρωτη πόλη» του Ροσελίνι, τα «Αντίποινα» του Κοσμάτου, «Το τελευταίο σημείωμα» του Βούλγαρη και μερικές χιλιάδες άλλες από όλες τις υπό κατοχή χώρες.
Πηγή: https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/318553_mathimata-istorias
