Εξοχότατε κ.Πρόεδρε
Φίλες και Φίλοι, συγχωριανές και συγχωριανοί
Για μια ακόμη φορά αποτείουμε φόρο τιμής στα θύματά μας και στους γενναίους αγωνιστές της εθνικής μας αντίστασης.
Υποκλινόμαστε με σεβασμό στη μνήμη όλων και αντλούμε δύναμη από το παράδειγμά τους.
Κατ’ αρχάς οφείλω να επισημάνω ότι η φετινή με τον τρόπο αυτό λόγω του Covid 19 εκδήλωση, αποκτά ιδιαίτερο κύρος λόγω της συμμετοχής του Προέδρου μας κ.Προκόπη Παυλόπουλου, που ως Ανώτατος Πολιτειακός παράγοντας με την παρουσία του έχει τιμήσει τον ιερό τόπο όπου τούτες τις ημέρες μνημονεύουμε τη θυσία των δικών μας ανθρώπων.
Με την ευκαιρία αυτή εντελώς επιγραμματικά επισημειώνω ότι:
Οι μεταπολεμικές ευθύνες της Γερμανίας είναι ενεστώσες και απαράγραπτες και η συνένωση των δύο Γερμανιών (31/8/1990) αποκλείει το οποιοδήποτε πρόσχημα περί της μη συνέχειας της κρατικής οντότητας της Γερμανίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ενταύθα ας μου επιτραπεί να υποστηρίξω ότι: α) ουδεμία παραγραφή υφίσταται για ποινικές και αστικές αξιώσεις που αφορούν εγκλήματα πολέμου, β) ότι η Συμφωνία του Λονδίνου του 1953, ουδένα περιθώριο αφήνει για οποιαδήποτε παραγραφή και ειδικότερα για την Ελλάδα, ενώ γ) με τον Ν.2023/1952 με τον οποίο τερματίζεται η εμπόλεμη κατάσταση της Χώρας μας με τη Γερμανία, ρητώς δηλώνεται η επιφύλαξη δικαιωμάτων των εκ του πολέμου προκυψάντων και υφισταμένων διαφορών.
Εξοχότατε κ.Πρόεδρε
Φίλες και Φίλοι
Λυπάμαι που δεν μπορώ να συμμετέχω στη συζήτηση λόγω ανυπέρβλητων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ευχαριστώ όμως το φίλο μου και πρωτοπόρο στον αγώνα για τις γερμανικές αποζημιώσεις Αριστομένη Συγγελάκη, τον οποίο επιφόρτισα να αναγνώσει το παρόν κείμενό μου.
