| 31.10.13 | |
|
Μετά τη δημοσίευση του αποκαλυπτικού ντοκουμέντου της Βέρμαχτ για το Ολοκαύτωμα της Βιάννου (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63909174), χωρίς υπερβολή, η συζήτηση για το ζήτημα των Ολοκαυτωμάτων και της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών μπαίνει πλέον σε μια νέα, ποιοτικά ανώτερη, φάση. Το αυθεντικό τηλεγράφημα των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής, το οποίο απεστάλη στις 04.00 τα χαράματα της 15ης Σεπτεμβρίου 1943, μετά την πρώτη ημέρα της σφαγής της Βιάννου και μας το εμπιστεύθηκε ο σπουδαίος ιστορικός και συναγωνιστής από τη Γερμανία Dr. Martin Seckendorf, αποκαλύπτει την πάγια πρακτική των ναζί να αποστέλλουν χαλκευμένες αναφορές, προκειμένου να αποκτήσουν άλλοθι ή ελαφρυντικά για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους ενώπιον των δικαστηρίων ή της Ιστορίας. Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι οι αθώοι συγγενείς, συγχωριανοί και συνεπαρχιώτες μας εκτελέστηκαν εν ψυχρώ και με σύστημα (για παράδειγμα στον Αμιρά, στο χωριό μου, η εκτέλεση των 117 αθώων πολιτών έγινε στην τοποθεσία «Αμπέλια» ανά ομάδες και κράτησε ώρες) η Βέρμαχτ στο επίσημο τηλεγράφημα – αναφορά προς τα κεντρικά της ισχυρίζεται ότι«σκοτώθηκαν», ενώ «προσπάθησαν να διαφύγουν»! Ανάλογη πρακτική να γράφουν ψέματα στις επίσημες αναφορές τους ακολούθησε η Βέρμαχτ στα περισσότερα Ολοκαυτώματα στην Ελλάδα: στο Δίστομο, όπου ξεκοίλιασαν εγκύους και σκότωσαν βρέφη η επίσημη αναφορά έκανε λόγο για «αναπότρεπτες απώλειες στο πλαίσιο πολεμικών επιχειρήσεων» (κάτι σαν τις «παράπλευρες απώλειες» – δεκαετίες μετά – του βομβαρδισμού του Ιράκ ή του Αφγανιστάν). Στους Λυγκιάδες Ιωαννίνων, όπως αποκάλυψε με την πολύχρονη συστηματική έρευνά του ο Καθηγητής ChristopheSchminck – Gustavus, η επίσημη γερμανική αναφορά έγραφε: «Κυριεύθηκε το χωριό, ο εχθρός προέβαλε ελαφρά μόνο αντίσταση … 50 πολίτες που κρύβονταν στα σπίτια τουφεκίσθηκαν… Το χωριό κάηκε μέχρι θεμελίων …», ενώ έχει αποδειχθεί ότι αντάρτες δεν υπήρχαν στο χωριό και κανένας πολίτης δεν αντιστάθηκε. Το ντοκουμέντο για το Ολοκαύτωμα της Βιάννου αποκαλύπτει επίσης τον κυνισμό και τον αδίστακτο χαρακτήρα των ενεργειών τους, αφού γράφουν ότι «οι στόχοι της ημέρας δεν εκπληρώθηκαν», αν και είχαν ήδη εκτελέσει, σε μία ημέρα, πάνω από 280 άτομα! Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, σύμφωνα με την περίφημη έκθεση των Καζαντζάκη, Κακριδή, Καλλιτσουνάκη, Κουτουλάκη, μετά τις μαζικές εκτελέσεις να τρώνε και να πίνουν (από τα καλούδια που τους πήγαν οι συγγενείς, συγχωριανοί και συνεπαρχιώτες μας για να μη σκοτώσουν τους αθώους πολίτες της Βιάννου), να χορεύουν και να φωνάζουν ναζιστικά συνθήματα θριαμβολογώντας για τα φρικαλέα εγκλήματά τους! Μετά από τα «πέτρινα χρόνια» της αδιαφορίας, της ένοχης σιωπής, του χλευασμού ή ακόμα και της απροκάλυπτης εχθρότητας απέναντι στον αγώνα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών από κάποιους κύκλους υποτέλειας και εθελοδουλίας, το ζήτημα έχει πάρει πλέον φωτιά. Είναι ενδεικτικό του τεράστιου ενδιαφέροντος της κοινής γνώμης ότι την Κυριακή 27.10.2013, στο χωριό Καταρράκτης Τζουμέρκων τιμήθηκε η μνήμη των δολοφονηθέντων από τους Γερμανούς για πρώτη φορά εδώ και 70 χρόνια! Μέχρι τώρα δεν είχε ποτέ διοργανωθεί ούτε καν μία λιτή τελετή μνήμης. Κι όμως φέτος έγινε μία εξαιρετική εκδήλωση, όπου είχα την τιμή να μιλήσω, με μεγάλη συμμετοχή (200 άτομα συμμετείχαν σε ένα χωριό με ελάχιστους, πλέον, μόνιμους κατοίκους) και συγκινητικό το ενδιαφέρον των ανθρώπων. Η πολύ μεγάλη επιτυχία και της αντίστοιχης εκδήλωσης στα Κερδύλλια Σερρών πριν λίγες μέρες, στις 19.10.2013, με τη συμμετοχή πάνω από 350 ατόμων, σε συνέχεια του εξαιρετικού «2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Βιάννου για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις», ενός συνεδρίου με ισχυρό διεθνή αντίκτυπο (είναι ενδεικτικό το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των κυριακάτικων New York Times της 6ης Οκτωβρίου 2013) αποδεικνύουν ότι το θέμα έχει πάρει πλέον φωτιά και τίποτα δεν μπορεί να τη σβήσει. Τίποτα, ίσως ούτε και οι δικές μας αδυναμίες!.. Οι γεμάτες από κόσμο πλατείες και μνημεία των χωριών και των πόλεων, οι αναρίθμητες τηλεοπτικές εκπομπές, το ενδιαφέρον από τα εγκυρότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης, είναι η καλύτερη δικαίωση ενός τιτάνιου αγώνα. Του αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη, της δικαιοσύνης ενάντια στην υποτέλεια. Η ψυχή των αείμνηστων Γιάννη Σταμούλη, Απόστολου Σάντα, Γεώργιου Αλέξανδρου Μαγκάκη, Πέτρου Ανταίου είμαστε βέβαιοι ότι μπορεί πλέον να αναπαυθεί. Η καρδιά των αειθαλών αγωνιστών της Αντίστασης Μανόλη Γλέζου, Αργύρη Σφουντούρη, Ευάγγελου Μαχαίρα, Στέλιου Ζαμάνου, Χαράλαμπου Ρούπα, Βασίλη Μπρακατσούλα, Χρήστου Τζιντζιλώνη, Στέφανου Ληναίου και πολλών ακόμη σεμνών αγωνιστών χτυπά πιο δυνατά μπροστά στην προσμονή της μεγάλης στιγμής της δικαίωσης. Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα απαιτούνται αποφασιστικές και καλά σχεδιασμένες κινήσεις για την ουσιαστική πρόοδο του θέματος. Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, οι Ενώσεις Θυμάτων, οι μαρτυρικοί δήμοι και το δίκτυό τους αλλά και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του πρέπει να κλιμακώσουμε την πίεση κυρίως προς την ελληνική κυβέρνηση, τη Βουλή και τα κόμματα ώστε: α. να σταλεί στο Υπουργείο Εξωτερικών η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, β. να συσταθεί, επιτέλους, η επιτροπή της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών (όπως δεσμεύθηκαν οι πολιτικοί αρχηγοί και εκπρόσωποι των κομμάτων στη Βουλή κατά τη συζήτηση του θέματος στις 24.4.2013), γ. να αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες η Κυβέρνηση, χωρίς άλλη κωλυσιεργία, για να θέσει επισήμως και με τον πλέον κατάλληλο τρόπο το ζήτημα σε διμερές επίπεδο στη Γερμανία. Απαιτείται παράλληλα ισχυρή πίεση προς τη γερμανική κυβέρνηση ώστε να εγκαταλείψει την αδιάλλακτη και προκλητικά επιλεκτική εις βάρος της Ελλάδας στάση της! Στην κατεύθυνση αυτή όλοι μας, όσοι νοιαζόμαστε για το θέμα, πολίτες, φορείς, ΜΜΕ, οφείλουμε να αναλάβουμε και νέες πρωτοβουλίες περαιτέρω δημοσιοποίησης στη διεθνή κοινή γνώμη. Με την αξιοποίηση του διαδικτύου για τη διάδοση τεκμηριωμένων και καλαίσθητων βίντεο, φιλμ, μηνυμάτων σε πολλές γλώσσες. Με την κινητοποίηση του απόδημου ελληνισμού όπου γης. Με την οργάνωση Συνεδρίου στο Βερολίνο και την Αθήνα εντός του 2014. Την ώρα ακριβώς που η Καγκελάριος Μέρκελ θέτει στον Πρόεδρο Πούτιν θέμα επιστροφής των έργων τέχνης, που άρπαξε ο Κόκκινος Στρατός από το Βερολίνο το Μάιο του 1945, πώς μπορεί να μας αρνείται (και η ελληνική πλευρά να μη διεκδικεί σοβαρά) την επιστροφή των 8.500 αρχαιολογικών θησαυρών μας, που τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής έκλεψαν με ξεδιάντροπο τρόπο από μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους ή και πραγματοποιώντας παράνομες ανασκαφές; Και επίσης, δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να διεκδικήσουμε τις αποζημιώσεις των θυμάτων από τώρα, που διά υπογραφής Σόιμπλε δίνονται στους επιζήσαντες Εβραίους του Ολοκαυτώματος, πέραν όσων έχουν ήδη δοθεί στο παρελθόν – και δικαίως -, 772 εκατομμύρια ευρώ για παροχή ιατρικής φροντίδας, καθώς και σύνταξη για το υπόλοιπο του βίου τους ύψους 300 ευρώ το μήνα! Κι αυτό, διότι, οι Εβραίοι, που υπέστησαν τα πάνδεινα στα χιτλερικά στρατόπεδα της φρίκης, «δικαιούνται να ζήσουν με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια». Και ορθώς! Όμως, αλήθεια, τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα και οι οικογένειές τους δεν δικαιούνται «δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας»; Σε πείσμα της σκληρής εποχής που βιώνουμε, είμαι αισιόδοξος ότι με συλλογικότητα, σχέδιο και επιμονή θα τα καταφέρουμε! Αριστομένης Ι. Συγγελάκης Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα |
