Η καρδιά της Ελλάδας χτυπάει στη Χάγη

Ανταπόκριση από τη δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίστομο.

Η σημασία της για τη Βιάννο και τα άλλα Ολοκαυτώματα στην Ελλάδα.

Αριστομένης Ι. Συγγελάκης1

Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές είμαι ευχαριστημένος και συγκινημένος. Η πρώτη εκδήλωση επί ολλανδικού εδάφους, υπέρ του αγώνα των θυμάτων του Διστόμου και των άλλων ελληνικών Ολοκαυτωμάτων, ενόψει της κρίσιμης δίκης στο Διεθνές Δικαστήριο μόλις τέλειωσε και πήγε πολύ καλά. Φίλοι και συναγωνιστές αντιφασίστες από την Ελλάδα, τη Γερμανία και την Ολλανδία, στην πλειοψηφία τους νέοι, συζητούσαμε επί τρεις περίπου ώρες για τα Ολοκαυτώματα και τη ναζιστική βαρβαρότητα, τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και το δίκαιο των αιτημάτων των οικογενειών των θυμάτων, τις νομικές, οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις, το τι περιμένουμε από τη Χάγη και τι πρέπει να κάνουμε μέχρι την τελική δικαίωση.

Το ενδιαφέρον πολύ έντονο. Νέοι άνθρωποι άκουγαν με ευλάβεια ό,τι είχαμε να τους πούμε. Ρωτούσαν για την ουσία της υπόθεσης και εξέφραζαν την υποστήριξή τους στον αγώνα μας. Συγκινήθηκαν από την αναφορά μας στο Ολοκαύτωμα της Βιάννου και το καθολικό πένθος, που σκόρπισε η Βέρμαχτ. Τους αφηγήθηκα, ότι ο πατέρας μου, όπως και τα άλλα ορφανά, είχαν τόσο πολύ ταυτίσει τις γυναίκες με τα μαύρα ρούχα, ώστε όταν κάποτε βρέθηκε στο Ηράκλειο και είδε γυναίκες να φορούν ρούχα άλλου χρώματος αναρωτήθηκε γιατί συμβαίνει αυτό. Σκεφτείτε το Γολγοθά όσων επέζησαν από τον χιτλερικό όλεθρο. Τι τράβηξαν οι χήρε και τα ορφανά. Όχι άδικα, η μοίρα της βιαννίτισσας, της ανωγειανής, της σφακιανής, της κρητικιάς, της ελληνίδας, της ηρωίδας γυναίκας, μάνας, χήρας, που αγωνίζεται να κλείσει τις πληγές και να μεγαλώσει τα παιδιά της με αξιοπρέπεια, είναι ταυτισμένη με τη μοίρα της χώρας μας. Μια μοίρα με βάσανα, πόνο και σκληρούς αγώνες.

Οι συνομιλητές μας απόψε συγκλονίσθηκαν από την αναφορά μας ότι, σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, η Ελλάδα έμεινε 35 περίπου χρόνια πίσω, οικονομικά, κοινωνικά, επιστημονικά, λόγω της Κατοχής. Ότι ορφάνεψε, ρήμαξε, βυθίστηκε στο πένθος, λόγω της δολοφονικής μανίας των κατακτητών. Άρχισαν να συνειδητοποιούν και οι λιγότερο ενημερωμένοι, ότι η σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό στην πρωτόγνωρη καταστροφή που υπέστη από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «αθωώνουμε» από τις βαριές τους ευθύνες γα το σημερινό αδιέξοδο τις ελληνικές κυβερνήσεις. Το αντίθετο. Ευθύνονται, συν τοις άλλοις, και για τη μη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και επανορθώσεων.).

Πράγματι, τα οικονομικά στοιχεία είναι καταλυτικά: σύμφωνα με υπολογισμούς του «Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», υπολογίζεται ότι η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα περίπου 162 δις ευρώ, χωρίς τους τόκους, μόνο για την καταστροφή των βασικών της υποδομών και το κατοχικό δάνειο. Χωρίς να συνυπολογίσουμε τη μαζική δολοφονία, στα όρια της γενοκτονίας, του πιο παραγωγικού τμήματος του πληθυσμού της. Είναι ενδεικτικό ότι στα θύματα του Διστόμου έχει επιδικασθεί συνολική αποζημίωση ύψους 60 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ. Και έπονται τα Καλάβρυτα, η Βιάννος και η Δυτική Ιεράπετρα, το Κομμένο, ο Χορτιάτης, η Δαμάστα Ηρακλείου, ο Αλικιανός, τα Ανώγεια, τα Κερδύλλια Σερρών, η Υπάτη κ.ο.κ. Συνολικά 89 ολοκαυτώματα. Όπως λέει και ο Μανόλης Γλέζος, όλη η Ελλάδα είναι ένα Ολοκαύτωμα!

Κι όμως, ενώ η χώρα μας και ο λαός μας, έδωσαν τα πάντα για την απελευθέρωση της Ευρώπης από το ζυγό του Άξονα, για να μη βυθιστεί στον χιτλερικό όλεθρο ο πλανήτης, εντούτοις σήμερα υφιστάμεθα φαρμακερά σχόλια και προκλητικές επιθέσεις, προερχόμενα κυρίως από αυτούς που ευθύνονται τα μέγιστα για την υστέρηση της Εθνικής μας Οικονομίας. Η γερμανική κυβέρνηση, με περισσή αλαζονεία και σκληρότητα, αντί να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ και να καταβάλει, έστω και τώρα, τις αποζημιώσεις στα θύματα του Διστόμου, όπως επιτάσσουν οι αποφάσεις των Ανώτατων Δικαστηρίων σε Ελλάδα (Άρειος Πάγος, 2000) και Ιταλία (Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ρώμης, 2008 και 2010), που δικαιώνουν τα θύματα του Διστόμου και επιβάλλουν κατάσχεση της περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ιταλία, επιμένουν να επιτίθενται στη χώρα μας και να εμπαίζουν το λαό μας. Και μόνο η εμμονή της στην βάρβαρη αρχή της ετεροδικίας είναι αποκαλυπτική της αχαρακτήριστης, νομικά, πολιτικά και ηθικά, στάσης της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κύριος οργανωτής της αποψινής συζήτησης αλλά και των άλλων εκδηλώσεων, είναι η περίφημη πλέον «Ομάδα Δίστομο» από το Αμβούργο. Μια ομάδα γερμανών αντιφασιστών, δικηγόρων, επιστημόνων, φοιτητών, που με αυταπάρνηση αγωνίζονται για την άμεση καταβολή των αποζημιώσεων στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα. Μπροστά σε ό,τι κάνουν για τη δικαίωση των θυμάτων της Βέρμαχτ, η δική μας προσπάθεια φαντάζει μικρή. Αγωνίζονται διότι έχουν την ακράδαντη πεποίθηση ότι δεν μπορεί να φύγει η σκιά του ναζισμού από τη χώρα τους αν δεν υπάρξει έμπρακτη μεταμέλεια του γερμανικού κράτους για τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ. Οι γερμανοί αντιφασίστες, όπως και τότε, στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι και τώρα, σώζουν την τιμή της Γερμανίας.

Όμως περνά η ώρα (είναι περασμένες 2.30 τα ξημερώματα), είμαι εξαντλημένος και πρέπει να κλείσω το γράμμα μου. Σε λίγο ξημερώνει η Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011. Σπουδαία μέρα, αρχίζει η Δίκη στη Χάγη. Πριν την έναρξή της, στις 9 το πρωί, ακριβώς έξω από το Διεθνές Δικαστήριο, θα συμμετάσχουμε σε εκδήλωση συμπαράστασης στο Δίστομο και διαμαρτυρίας ενάντια στη γερμανική κυβέρνηση. Κι αμέσως μετά ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Αισιοδοξούμε. Συγκρατημένα έστω. Η παρουσία ως νομικού παραστάτη της Ελλάδας του εξαίρετου γνώστη του θέματος Καθηγητή Στέλιου Περράκη, αποτελεί εγγύηση για το ό,τι η μάχη θα δοθεί και θα είναι σκληρή. Σύμμαχό μας έχουμε την πεποίθηση ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν, στο τέλος ο αγώνας μας θα δικαιωθεί, ότι η μνήμη θα νικήσει τη λήθη.

Σε λίγες μέρες θα συναντηθούμε στη Βιάννο να συζητήσουμε από κοντά τις εξελίξεις. Την Παρασκευή 16 και το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου οργανώνεται από την Ένωση Θυμάτων και το Δήμο Βιάννου το 1ο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα. Για τον αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη! Σημαντική πρωτοβουλία, που αξίζει υποστήριξης και συνέχειας.

Από τη πανέμορφη φθινοπωρινή Χάγη σας στέλνω τους πιο εγκάρδιους χαιρετισμούς μου.

1 Ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης είναι Οδοντίατρος, MSc, Πολιτικός & Διοικητικός Επιστήμων, MSc, μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και μέλος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Βιάννου. Από το 2000 συμμετέχει ενεργά, με δράση εντός και εκτός Ελλάδας, στον αγώνα για τη δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και την απόδοση των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα.